Ασυναρτησία

-Πιστεύεις στ' αλήθεια πως έχει νόημα;
-Βέβαια
-Πώς;
-Δεν ξέρω… αφήνομαι στην πίστη μου.
-Πίστη..Πώς είναι να πιστεύεις;
-Να πιστεύεις είναι να δέχεσαι κάτι δίχως αμφιβολίες
-Αμφιβάλλω πως υπάρχει πραγματική πίστη..
-Τότε πολύ απλά πιστεύω πως δεν πιστεύεις στην πίστη
-Πιστεύεις εύκολα.
-Όντως. Είμαι ευκολόπιστη.
-Γιατί όμως;
-Δεν υπάρχει λόγος ή τρόπος. Απλά γεννήθηκα αυτή που είμαι, γεννήθηκα πιστεύοντας.
-Αρνούμαι να πιστέψω.
-Στερείς από τον εαυτό σου μια ακλόνητη βάση στον εαυτό σου.
-Δεν με ενοχλεί οποιαδήποτε έλλειψη βάσης. Βασίζομαι στο τίποτα.
-Χτίζεις στην άμμο
-Ίσως. Μα και πάλι αρνούμαι να πιστέψω.
-Σειρά μου να ρωτήσω γιατί.
-Απλά δεν μπορώ.
-Δεν νιώθεις μοναχή σου; Ανυπεράσπιστη;
-Μπα.
-Παράξενο.
-Ναι.
-Όλοι παράξενοι είμαστε...
-Χμμμ..Κι όμως..
-Κι όμως τι;
-Αν είμαστε όλοι παράξενοι.. τότε όλοι μας είμαστε κανονικοί.. Άρα οποιοσδήποτε κανονικός είναι παράξενος;
-Ερμηνεία του κανονικού;
-κανονικός -ή -ό [kanonikós]: που είναι σύμφωνος με ένα πρότυπο, με ένα υπόδειγμα, που δεν παρουσιάζει αποκλίσεις από αυτό.
-Τα πρότυπα πάλι.
-Παντού.
-Τα πάντα είναι βασισμένα σε πρότυπα.
-Κανονικός, παράξενος, πρότυπα= ασυναρτησίες.
-Κι όμως είναι παντού γύρω σου… είναι μέσα στο μυαλό σου
-Θα παλέψω
-Θ' αποτύχεις, θα σε πνίξει ένα τσουνάμι προτύπων
-Θα επιμένω
-Πάει καιρός που το ρητό δεν ισχύει. Ο επιμένων δεν νικά.
-Τουλάχιστον πολεμάει.

Δημιουργός: MIPS