Σκύβοντας πάνω ἀπ᾿ τῆς ψυχῆς μου τὴ συσκότιση

στίχους ἰσχνοὺς θὰ ἐπιδείξω
ἀποκλεισμένους ἀπὸ ἀπρόσμενη κακοκαιρία
ποῦ πλήγωσε θανάσιμα
κάποιο δειλό μου λυκαυγές.

Πολλὰ θὰ λὲν οἱ στίχοι αὐτοί,θὰ δεῖτε, θὰ διαβάσετε.
Ὁ τελευταῖος μόνο στίχος τίποτε δὲν θὰ λέει.
Κοιτώντας θλιβερὰ τοὺς προηγούμενους θὰ κλαίει.

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011

Η κούκλα


Εκείνη δακρύζει αίμα
-εγώ καταπίνω τα δάκρυά μου.
Αγέρωχη μες την σκοτεινιά της
-ταπεινή μες την χλωμάδα μου εγώ.
Άψυχη κούκλα στα χέρια σου
-εμένα δεν μ' άγγιξες ποτέ.
Για 'κείνη πολεμάει ο σκοτεινός ιππότης της
-για 'μένα ο μικρός μου ήρωας.
Εκείνη δεν βλέπει
-εγώ δεν μιλάω.
Τόσο διαφορετικές
-μα είμαστε και οι δυο καταδικασμένες...

Δημιουργός: MIPS

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου