Σκύβοντας πάνω ἀπ᾿ τῆς ψυχῆς μου τὴ συσκότιση

στίχους ἰσχνοὺς θὰ ἐπιδείξω
ἀποκλεισμένους ἀπὸ ἀπρόσμενη κακοκαιρία
ποῦ πλήγωσε θανάσιμα
κάποιο δειλό μου λυκαυγές.

Πολλὰ θὰ λὲν οἱ στίχοι αὐτοί,θὰ δεῖτε, θὰ διαβάσετε.
Ὁ τελευταῖος μόνο στίχος τίποτε δὲν θὰ λέει.
Κοιτώντας θλιβερὰ τοὺς προηγούμενους θὰ κλαίει.

Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

Αναπόφευκτη απόφαση

Σκιές σαλεύουν στον
ύπνο σου και δεν σε αφήνουν
ήσυχη ,κι όμως εκεί στην
άκρη, στέκεσαι ματωμένη
να ελπίζεις μόνο, πως στην
πραγματικότητα υπάρχει κάτι άλλο…

Τώρα πια που η απόφαση
παίρνει υπόσταση,
προσπαθώ να αναβάλω
την αναπόφευκτη συνάντηση,
και υποκρίνομαι αδιάφορα,
ότι δεν θα υπάρχει καμία
υποψία, την τελευταία στιγμή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου