Αφιερωμένο...

Κάποτε... 

χρωμάτιζα τα όνειρα μου 

με το χρώμα της αγάπης σου.

Κάποτε...

ταξίδευα με τα μάτια σου

σε απέραντους ωκεανούς.

Κάποτε...

λάτρευα την μουσική 

γιατί ήταν γλυκιά σαν την φωνή σου.

Κάποτε...

αγαπούσα την ζωή γιατί εσύ ήσουν η ζωή μου.

Κάποτε...

έτσι ήταν η ζωή μου

σαν όνειρο

σαν ένας κήπος 

με πολύχρωμα λουλούδια.

Μα...

ήρθε μια στιγμή

που μίσησα τα όνειρα

την ζωή

και έγιναν πολλές αυτές οι στιγμές.

Κάποτε...

μετά απο καιρό,

ξαναβρήκα τον εαυτό μου

και χαμογέλασα στην ζωή.

Τώρα...

κοιτάζω μπροστά

σε ένα αβέβαιο μέλλον

με μια μικρή ελπίδα στην ψυχή μου

να σιγοκαίει.

Τώρα...

θέλω να ξανανθίσουν 

τα λουλούδια στον κήπο μου. 

Τώρα...

θέλω

να ξανανιώσω την αγάπη στην καρδιά μου.

Μα...πιο πολύ απο όλα ξέρεις τι θέλω;

Να είσαι σε μια άκρη στον κήπο μου

και να με βλέπεις

να με βλέπεις να ζω

Τώρα ίσως έγινα κι εγώ σκληρή

σαν εσένα.

Τώρα...

θέλω να πονέσεις

κι ας πονέσω μαζί σου

αγάπη μου...

Δημιουργός : ΜΙPS