Σκύβοντας πάνω ἀπ᾿ τῆς ψυχῆς μου τὴ συσκότιση

στίχους ἰσχνοὺς θὰ ἐπιδείξω
ἀποκλεισμένους ἀπὸ ἀπρόσμενη κακοκαιρία
ποῦ πλήγωσε θανάσιμα
κάποιο δειλό μου λυκαυγές.

Πολλὰ θὰ λὲν οἱ στίχοι αὐτοί,θὰ δεῖτε, θὰ διαβάσετε.
Ὁ τελευταῖος μόνο στίχος τίποτε δὲν θὰ λέει.
Κοιτώντας θλιβερὰ τοὺς προηγούμενους θὰ κλαίει.

Τετάρτη 10 Αυγούστου 2011

Λογική κι ευαισθησία



Σου φωνάζει «Φύγε! Φύγε μακριά! Δεν ακούς;»
Πώς να σ’ ακούσω, καρδιά μου;
Χρόνια σ’ έχω σφαλισμένη σε φρούρια ψηλά!
Κανείς να μη σε δει!
Κανείς να μη σ’ ακούσει!
Κανείς να μη σ’ αγγίξει!
Φυλακισμένη από φόβο, να μη νιώσεις!
Σε λένε ευαίσθητη καρδιά μου…
Μα… εσύ ξέρεις πως ευαισθησία
δεν είναι η δειλία.
Ευαισθησία δεν είναι ο φόβος,
ο τρόμος σου να ζήσεις.
Όχι! Δεν είναι ευαισθησία!
Την λένε λογική…
Σκέψου!
«Μη σκέφτεσαι» φωνάζεις, καρδιά μου
«Νιώσε» φωνάζεις, καρδιά μου
«Νιώσε» ουρλιάζεις, καρδιά μου…
Μα… όπλο των ανθρώπων ο λόγος
Μαχαίρι: ο λόγος
Η προίκα των ανθρώπων…
Ο λόγος σου λέει «Ξέχνα! Ξέχνα και προχώρα!»
Μα να ξεχάσεις τι; Τι; Όσα δεν έζησες; Όσα δεν ένιωσες; Όσα δεν πίστεψες; Όσα αρνήθηκες;
Τι να ξεχάσεις; Τι;
Εδώ ξέχασες να ζήσεις….

 Δημιουργός : Mips

Τρίτη 2 Αυγούστου 2011

Το νήμα της ζωής



Αδράχτι λεπτό εύθραυστο
τυλίγεται γύρω σου
και νιώθεις βουβό πόνο.
Δε μιλάς.
Δεν ακούς.
Δεν υπάρχεις.
Πριν λίγο καιρό,
θα μιλούσες σε χρόνο αόριστο.
Τώρα σε χρόνο ενεστώτα…
Γιατί για λίγες στάλες ζωής ένιωσες.
Υπήρξες.
Δεν υπάρχεις.
Έχεις νιώσει θάνατο μέσα σου;
Να ζεις πια για τους άλλους;
Για σένα να επιβιώνεις;
Ποιος ο σκοπός που γνώρισες
την ανάσα του;
Τιμωρία των Θεών;
Τιμωρία για την άρνηση της ζωή;
Τιμωρία για το μίσος σου για σένα;

Νιώσε τώρα τον πόνο!
Εσύ ήθελες να νιώθεις!
Πάγος που έλιωσε…
Νιώσε τώρα την απώλεια
Αυτού που ποτέ δεν είχες!
Κι αν για στάλες έζησες,
τώρα καιρός να κόψεις το νήμα της ζωής.

Δημιουργός: MIPS