Σκύβοντας πάνω ἀπ᾿ τῆς ψυχῆς μου τὴ συσκότιση

στίχους ἰσχνοὺς θὰ ἐπιδείξω
ἀποκλεισμένους ἀπὸ ἀπρόσμενη κακοκαιρία
ποῦ πλήγωσε θανάσιμα
κάποιο δειλό μου λυκαυγές.

Πολλὰ θὰ λὲν οἱ στίχοι αὐτοί,θὰ δεῖτε, θὰ διαβάσετε.
Ὁ τελευταῖος μόνο στίχος τίποτε δὲν θὰ λέει.
Κοιτώντας θλιβερὰ τοὺς προηγούμενους θὰ κλαίει.

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΙΙ





Καλησπέρα Maria Ioanna! Πως είστε;

Ηλίθια ερώτηση...

Πως να 'μαι;


Ακόμα σου γράφω στον τοίχο,

αυτά που με δόντια σφιγμένα

θέλω να μπήξω μέσα σου

ξεσκίζοντας σου τις σάρκες!


Έτσι!
Για να νιώσεις λίγη οδύνη μου...

-mips-

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου