Σε μια γωνιά κουρνιάζω
Κι αναρωτιέμαι
Γιατί να υπάρχω χωρίς εσένα;
Μοναδική απάντηση
ο εκκωφαντικός ήχος της μοναξιάς:
«Επιτέλους μάθε το!
Τίποτα δεν άλλαξε.
Τίποτα δε θα αλλάξει.
Αγκαλιά θα έχεις την σκιά σου.
Αυτός ξέρει να ζει χωρίς εσένα…
Φύλαξε το τομάρι σου!
Φύγε όσο είναι καιρός!»
Ο ήλιος ανέτειλε και πάλι…
- mips -
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου