Σκύβοντας πάνω ἀπ᾿ τῆς ψυχῆς μου τὴ συσκότιση

στίχους ἰσχνοὺς θὰ ἐπιδείξω
ἀποκλεισμένους ἀπὸ ἀπρόσμενη κακοκαιρία
ποῦ πλήγωσε θανάσιμα
κάποιο δειλό μου λυκαυγές.

Πολλὰ θὰ λὲν οἱ στίχοι αὐτοί,θὰ δεῖτε, θὰ διαβάσετε.
Ὁ τελευταῖος μόνο στίχος τίποτε δὲν θὰ λέει.
Κοιτώντας θλιβερὰ τοὺς προηγούμενους θὰ κλαίει.

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

Διάλογος με την Ποίηση



Και η ποίηση λύτρωση δεν εποίησε…

Η Θλίψη θέριεψε και Την κατάπιε.
Μετά έφτυσε τις λέξεις μια μια και γέλασε σαρδόνια
«Όσο με θρέφεις, θα σε θρέφω» της είπε…

- Από τότε δεν τόλμησα να της αντιμιλήσω.
-mips-

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου