Το καπέλο

Το καπέλο σαν πεθαμένο από καιρό.

Αφημένο στην κρεμάστρα, χωρίς χέρι να το αγγίζει,

χωρίς βλέμμα να σέρνει επάνω του σκέψεις,

χωρίς κεφάλι να το βολτάρει σε άδειες πλατείες.

Κι εκεί έξω, τόσοι άνθρωποι σε αχρηστία

σουλατσάρουν καπελωμένοι τύψεις.

-mips-