Σκύβοντας πάνω ἀπ᾿ τῆς ψυχῆς μου τὴ συσκότιση

στίχους ἰσχνοὺς θὰ ἐπιδείξω
ἀποκλεισμένους ἀπὸ ἀπρόσμενη κακοκαιρία
ποῦ πλήγωσε θανάσιμα
κάποιο δειλό μου λυκαυγές.

Πολλὰ θὰ λὲν οἱ στίχοι αὐτοί,θὰ δεῖτε, θὰ διαβάσετε.
Ὁ τελευταῖος μόνο στίχος τίποτε δὲν θὰ λέει.
Κοιτώντας θλιβερὰ τοὺς προηγούμενους θὰ κλαίει.

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

Υδρόγειος σφαίρα


 Γυρνάς τον κόσμο…
Τι ψάχνεις;
Χαμόγελα, Βλέμματα, Πυθίες…
Αναμένεις τη ζωή
Ως άλλος Έλληνας ζητάς
Ιθάκη

Μένω εδώ
Τι ψάχνω;
Στόμα, Βλέμμα, Χρησμό…
Αναμένω τη ζωή
Ως άλλη Περσεφόνη ζητώ
Γη

Κάνε μια στάση στην υδρόγειο σφαίρα σου
Στη δική μου στάση
Θα την ονομάσω
« Ιθάκη»
Να έρχεσαι
Και να σπαρταρά η άνοιξη
Να φεύγεις
Και να ουρλιάζει ο χειμώνας

Γιατί σαν φύγεις ΕΣΥ
Εκεί δα…
Στην υδρόγειο σφαίρα σου…
Μια στάση που λέγεται «Ιθάκη»
Θα ψιθυρίζει  το όνομά σου…
Έλληνα ΜΟΥ!

 Δημιουργός: MIPS

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου