Σκύβοντας πάνω ἀπ᾿ τῆς ψυχῆς μου τὴ συσκότιση

στίχους ἰσχνοὺς θὰ ἐπιδείξω
ἀποκλεισμένους ἀπὸ ἀπρόσμενη κακοκαιρία
ποῦ πλήγωσε θανάσιμα
κάποιο δειλό μου λυκαυγές.

Πολλὰ θὰ λὲν οἱ στίχοι αὐτοί,θὰ δεῖτε, θὰ διαβάσετε.
Ὁ τελευταῖος μόνο στίχος τίποτε δὲν θὰ λέει.
Κοιτώντας θλιβερὰ τοὺς προηγούμενους θὰ κλαίει.

Κυριακή 15 Ιουνίου 2014

Φυγή ΙΙ


Η νύχτα είναι της Σιωπής.
Μυρωμένη μυριάδες σίγμα.

Η νύχτα είναι της Φυγής.
Στολισμένη λεπτομέρειες ασήμαντες
- Μυριάδες πάλι.

Μια λεπτομέρεια μόνο απέδρασε:
Κάθε νύχτα που σωπαίνεις,
εγώ πενθώ τις φυγές που δεν μπόρεσα.

-mips-

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου