Εγωισμός

Είχα μάτια κάποτε και έβλεπα σε κάθε ζωγραφιά τον δημιουργό της.
Είχα μύτη και ένιωθα τα αρώματα περαστικών –και μη.
Είχα στόμα όπου ρέμβαζαν στίχοι αγνώστων ποιητών.
Είχα αυτιά για τις σπαρμένες κραυγές ολούθε- τις σιωπές.
Χέρια είχα κι αφή να αφουγκράζομαι οδύνες και χαρές.
Πόδια καρφωμένα είχα και έχω στο «πάντα» που ποτέ δεν ήρθε.
Έτσι ακίνητη κινώ τις ζωές σας αγαπημένοι μου.
Αγαπημένοι μου εσείς που κινώ τις ζωές σας, μα δεν το νιώθετε.
Μάτια, μύτη στόμα, αυτιά, χέρια σας , φριχτός εγωισμός .
Παραδοχή σε στίχους που δεν διαβάζετε εσείς αγαπημένοι.
- mips -