Σκύβοντας πάνω ἀπ᾿ τῆς ψυχῆς μου τὴ συσκότιση
στίχους ἰσχνοὺς θὰ ἐπιδείξω
ἀποκλεισμένους ἀπὸ ἀπρόσμενη κακοκαιρία
ποῦ πλήγωσε θανάσιμα
κάποιο δειλό μου λυκαυγές.
Πολλὰ θὰ λὲν οἱ στίχοι αὐτοί,θὰ δεῖτε, θὰ διαβάσετε.
Ὁ τελευταῖος μόνο στίχος τίποτε δὲν θὰ λέει.
Κοιτώντας θλιβερὰ τοὺς προηγούμενους θὰ κλαίει.
Εξαιρετικό!Ευχαριστώ και καλή συνέχεια με γνώμονα την ευαισθησία και την τρυφερότητα!
ΑπάντησηΔιαγραφήKATAP[LHKTIKO
ΑπάντησηΔιαγραφήειναι καταπληκτικο οπως ολα σες σου οι αναρτησεις
ΑπάντησηΔιαγραφή