Στον ναό της ψυχής μου σε συνάντησα
Στον θρόνο της ύπαρξης μου σε ύψωσα
Ως κάτοικο της ανάγκης μου σε λάτρεψα
Ως αθάνατο Θεό στη μήτρα μου σε κυοφόρησα
Έσκυψα και προσκύνησα
στη γωνία των χειλιών σου φιλί προδοσίας
και μετά ανάμεσα στα στήθια μου
στους χτύπους της καρδιάς μου
σε σταύρωσα και σε αποκαθήλωσα
για να λυτρωθώ από το αίνιγμα :
«Δική σου η Ανάσταση ή δική μου τελικά;»
-mips-
«Δική σου η Ανάσταση ή δική μου τελικά;»
ΑπάντησηΔιαγραφήmporei na einai sugkoinwnounta doxeia kai oi duo!
alla de xerw an yparxei anasthash eis diploun, edw spania ginete h mia...
Ανάσταση... Φως δε βλέπω...
Διαγραφή