Σκύβοντας πάνω ἀπ᾿ τῆς ψυχῆς μου τὴ συσκότιση

στίχους ἰσχνοὺς θὰ ἐπιδείξω
ἀποκλεισμένους ἀπὸ ἀπρόσμενη κακοκαιρία
ποῦ πλήγωσε θανάσιμα
κάποιο δειλό μου λυκαυγές.

Πολλὰ θὰ λὲν οἱ στίχοι αὐτοί,θὰ δεῖτε, θὰ διαβάσετε.
Ὁ τελευταῖος μόνο στίχος τίποτε δὲν θὰ λέει.
Κοιτώντας θλιβερὰ τοὺς προηγούμενους θὰ κλαίει.

Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Στιγμή άπνοιας


Μετά από την εγκατάλειψη τι άλλο να προσμένεις;

Κρεμάστε επιτέλους μια πινακίδα « Κατεδαφιστέον» 
να ξέρουμε κι εμείς οι έγκλειστοι πώς θα φερθούμε!
-mips-

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου