Δίστιχα της Μοναξιάς

Ο ταχυδρόμος έφερε στην πόρτα μου έναν φάκελο σεσημασμένο.
Γεμάτος ήταν τύχη. Τι κρίμα να καταχωρισθεί στα ανεπίδοτα...

Ζητείται σελίδα αειπάρθενου ημερολογίου...
Τα εύρετρα πληρώνονται εφάπαξ!

Κι ας φεύγω.. δεν είναι που δε σ' αγάπησα.
Είναι που τρύπησαν οι στίχοι και στάζουν μοναξιά.

Πορτοκαλί η απουσία σου.
Γκρι η φυγή σου.

Άργησες …
Θολός ο καθρέφτης, κι εγώ αχνή απουσία.

Μια απορία σαλεύει μέσα μου.
Ψυχή μου, πότε θα στεγνώσεις;

Πάγωσε η γη.
Πρέπει να μάθω να ανάβω φωτιά, για να μην κοκαλώσει η ψυχή μου…
-mips-