Σκύβοντας πάνω ἀπ᾿ τῆς ψυχῆς μου τὴ συσκότιση

στίχους ἰσχνοὺς θὰ ἐπιδείξω
ἀποκλεισμένους ἀπὸ ἀπρόσμενη κακοκαιρία
ποῦ πλήγωσε θανάσιμα
κάποιο δειλό μου λυκαυγές.

Πολλὰ θὰ λὲν οἱ στίχοι αὐτοί,θὰ δεῖτε, θὰ διαβάσετε.
Ὁ τελευταῖος μόνο στίχος τίποτε δὲν θὰ λέει.
Κοιτώντας θλιβερὰ τοὺς προηγούμενους θὰ κλαίει.

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

Έφυγες


5 σχόλια:

  1. ένα χελιδόνι φεύγει πολύ μακριά και για μεγάλο χρονικό διάστημα, μα πάντα γυρίζει στη φωλιά του... οι άνθρωποι είναι χελιδόνια αρκεί να έχουν συνειδητοποιήσει πού είναι η φωλιά τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είναι οι άνθρωποι μου λες χελιδόνια, σαν χειμωνιάσει πάντα μακριά πετάνε..
    Το’παμε ξανά.. . ‘Άνθρωποι έρχονται και φεύγουν. Δεν χρειάζεται να τους διώξουμε. Αν έχουν σκοπό να φύγουν θα φύγουν από μόνοι τους κι αν θέλουν να γυρίσουν θα βρουν αυτοί τον τρόπο.
    Σ' ευχαριστώ μικρέ μου πρίγκηπα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στο αναρτω στο τοιχο μου.....αφου τοσο μ'αρεσε!Πειραζει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δυστυχώς δεν βρήκα τον τοίχο σας να σας ευχαριστήσω και εκεί..

    ΑπάντησηΔιαγραφή