Σκύβοντας πάνω ἀπ᾿ τῆς ψυχῆς μου τὴ συσκότιση

στίχους ἰσχνοὺς θὰ ἐπιδείξω
ἀποκλεισμένους ἀπὸ ἀπρόσμενη κακοκαιρία
ποῦ πλήγωσε θανάσιμα
κάποιο δειλό μου λυκαυγές.

Πολλὰ θὰ λὲν οἱ στίχοι αὐτοί,θὰ δεῖτε, θὰ διαβάσετε.
Ὁ τελευταῖος μόνο στίχος τίποτε δὲν θὰ λέει.
Κοιτώντας θλιβερὰ τοὺς προηγούμενους θὰ κλαίει.

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

Άραγε ακούς αυτή τη σιωπή;



Κάτι νυχτώνει εντός μου
Χρόνια τυφλότητα
Κάτι γιορτάζει
Βαθιά στην ψυχή
Ένα βλέμμα δικό σου
Κα ξαναβλέπω φως…
Έτοιμη να σφίξω το χέρι σου
Και να ρεύσει μέσα μου
Λιωμένος άργυρος η φωνή σου

Άραγε ακούς αυτή τη σιωπή;
mips

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου