Σκύβοντας πάνω ἀπ᾿ τῆς ψυχῆς μου τὴ συσκότιση

στίχους ἰσχνοὺς θὰ ἐπιδείξω
ἀποκλεισμένους ἀπὸ ἀπρόσμενη κακοκαιρία
ποῦ πλήγωσε θανάσιμα
κάποιο δειλό μου λυκαυγές.

Πολλὰ θὰ λὲν οἱ στίχοι αὐτοί,θὰ δεῖτε, θὰ διαβάσετε.
Ὁ τελευταῖος μόνο στίχος τίποτε δὲν θὰ λέει.
Κοιτώντας θλιβερὰ τοὺς προηγούμενους θὰ κλαίει.

Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΟΥ



ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΟΥ

Ανάσες μπήγονται στα στήθια μου
Και σκαλίζουν με τα νύχια τους
Καλά θαμμένες αναμνήσεις
Ανεμίζουν και σπάνε
σε βράχους ποτισμένους υγρασία

«Ζω» σε μια πόλη
με κομμένα φτερά
σπαρμένη με έκπτωτους Αγγέλους
μυρίζει θυμίαμα
και σάπιες υποσχέσεις

Περιπλανιέμαι στα σοκάκια της
Πολεμάω με τις σκιές της
Ξεκοιλιάζω κάθε ελπίδα της
Μετανοώ που την πληγώνω
Και πάλι την ξεκοιλιάζω

Ουρλιάζει μέσα μου
Πως δε με θέλει…
Κλείνω τα αυτιά μου
Σφαλίζω τα μάτια μου
Κλειδώνω την καρδιά μου

Και ήρεμα απογοητεύομαι…

Μ.Ι.Π.Σ 29-12-11 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου