Σκύβοντας πάνω ἀπ᾿ τῆς ψυχῆς μου τὴ συσκότιση
στίχους ἰσχνοὺς θὰ ἐπιδείξω
ἀποκλεισμένους ἀπὸ ἀπρόσμενη κακοκαιρία
ποῦ πλήγωσε θανάσιμα
κάποιο δειλό μου λυκαυγές.
Πολλὰ θὰ λὲν οἱ στίχοι αὐτοί,θὰ δεῖτε, θὰ διαβάσετε.
Ὁ τελευταῖος μόνο στίχος τίποτε δὲν θὰ λέει.
Κοιτώντας θλιβερὰ τοὺς προηγούμενους θὰ κλαίει.
ένα χελιδόνι φεύγει πολύ μακριά και για μεγάλο χρονικό διάστημα, μα πάντα γυρίζει στη φωλιά του... οι άνθρωποι είναι χελιδόνια αρκεί να έχουν συνειδητοποιήσει πού είναι η φωλιά τους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι οι άνθρωποι μου λες χελιδόνια, σαν χειμωνιάσει πάντα μακριά πετάνε..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο’παμε ξανά.. . ‘Άνθρωποι έρχονται και φεύγουν. Δεν χρειάζεται να τους διώξουμε. Αν έχουν σκοπό να φύγουν θα φύγουν από μόνοι τους κι αν θέλουν να γυρίσουν θα βρουν αυτοί τον τρόπο.
Σ' ευχαριστώ μικρέ μου πρίγκηπα...
Στο αναρτω στο τοιχο μου.....αφου τοσο μ'αρεσε!Πειραζει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤιμή μου!!! Σας ευχαριστώ! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς δεν βρήκα τον τοίχο σας να σας ευχαριστήσω και εκεί..
ΑπάντησηΔιαγραφή