Σκύβοντας πάνω ἀπ᾿ τῆς ψυχῆς μου τὴ συσκότιση

στίχους ἰσχνοὺς θὰ ἐπιδείξω
ἀποκλεισμένους ἀπὸ ἀπρόσμενη κακοκαιρία
ποῦ πλήγωσε θανάσιμα
κάποιο δειλό μου λυκαυγές.

Πολλὰ θὰ λὲν οἱ στίχοι αὐτοί,θὰ δεῖτε, θὰ διαβάσετε.
Ὁ τελευταῖος μόνο στίχος τίποτε δὲν θὰ λέει.
Κοιτώντας θλιβερὰ τοὺς προηγούμενους θὰ κλαίει.

Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010

Οδύσσεια


Α νάσα δώσε
Β ροχή νοιώσε
Γ έννα λύτρωσε
Δ ιαστροφή πείσμωσε
Έ ννοια χάρισε
Z άλη μέθυσε
Η δονή σώσε
Θ λίψη πήγαινε
Ί αση φρόντισε
Κ ραυγή μήνυσε
Λ ύτρωση μίσησε
Μ οναξιά αγκάλιασε
Ν ύχτα ζήσε
Ξ αγρύπνια φύγε
Ο δύνη χώρισε
Π ροσμονή μείνε
Ρ ήξη γέλασε
Σ άρκωση λιώσε
Τ υραννία γέμισε
Ύ ψωση θέλησε
Φ ωτογονία λάμψε
Χ αραυγή ζωγράφισε
Ψ υχοκτονία πέταξε
Ω γυγία έλα!

Δημιουργός: Μ.Ι.Π.Σ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-10-2010

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου